Sunday, March 11, 2007
Heartaches
the past week was so depressing for me. last week was my break or break week... and yes, wasak na wasak! marami akong narealize... vulnerable tayo lahat sa pagbagsak(fall not fail)... masakit sa damdamin ang mga nangyari...
Mahirap maging isang tagapaglingkod ng mga iskolr ng bayan, dahil may mga estudyanteng may kultura ng pag-wawalang bahala.. at makasarili na sa panahon ngayon.. maaring isa ako sa ganoon dati, ngunit ngayon ay naiintindihan ko na ang bigat ng responsibilidad at pribilehiyo ng pagiging iskolar ng bayan.. sa kultura nating mga pilipino agn tertiary level ng edukasyon ay very individualistic.. sa madaling salita makasarili. Bakit nga ba tayo nagkolehiyo? diba para makahanap ng trabaho at aminin na natin.. para yumaman... siyampre pag mayaman 'sucessful' at 'magaling'... pero un lang ba ang mahalaga? pera? magandang kiabukasan??? maaring sa ibang eskuwelahan(mga 'others' ika nga ng iba) ganoon ang layunin nila.. pero dito sa UP sa palagay ko ay iba... nagaaral tayo para paglingkuran ang bansang Pilipinas at ang mga mamamayan nito, at gumawa ng paraan upang maiangat ang antas ng Pagkakakilala sa Pilipinas sa buong mundo... Aaminin ko nag nag Up ako dahil 'mura' ang binabayaran ngunit nakakukuha kanaman ng sobrang kalidad na edukasyon sa madaling salita.. maliit lang ang babayaran 'namin'(ang aking pamilya).. at nagkamali ako... hindi ko nakita na ang nagpapaaral sa akin ay ang mga mamamayan ng pilipinas na nagbabayad ng buis... kaya kaalinsabay ng pribilehiyo na nakakapagaral tayo ng maayos ay ang reponsibilidad na maglingkod sa bayan....
putang ina mo kung piagtatawana mo ito!!!seryoso itong mga bagay na ito..mahal ko ang UP, ito ang lugar kung saan nagsasalo ng iisang hangin ang ibat-ibang klase ng tao... maaring magkaalyado tayo sa mga paniniwalang aking pinaniniwalaan at maaring hindi.. pero ang pinaka mahalagang bagay na kaialngan natin para mabuhay ng matiwasay ay RESPETO. un lang.. nabubuhay tayo sa isang "Cruel world" kung wala pang respeto.. mas malalal pa siguro nag mga nararanasan ntin ngayong mga sigalot...
marahil napapansin mong wala ng says ay ang mga pinagsasabi ko dito..pero sana pagisipan mo..pagisipan natin ng mabuti ang mga bagay na ito pag nalulungkot ka o nasasaktan..
"where's the fighting spirit of a fighting maroon?"
-jaderick Pabico(ang prof na magbabagsak sakin,ok siya infairness)
itutuloy..........................
Mensahe ni Finney Santos sa ganap na 7:40 AM
Sunday, March 04, 2007
nas walang kwenta.. mas wala.. mas
kaya ako gumawa ng bagong blog kasi..mas gusto ko maging masaya ung blog ko... o.. mas maganda.. in terms of aesthetics... ayoko naman mabura ung mga dating"ako" o ung mga sinulat ko dati...... kaya bisitahin noy ang aking lumang blog.. mas malaman siguro siya?.. natatawa ako nung huli kong binasa ung mga sinulat ko dati.... d ko na maintindiha.pota.
Mensahe ni Finney Santos sa ganap na 4:30 AM
0 comment(s): isigaw ang nadarama